Zaburzenia lękowe są inaczej zwane nerwicowymi. Charakterystyczne dla nich jest odczuwanie irracjonalnego lęku. Cierpi na nie w ciągu swojego życia ok. 20 – 30% populacji.
Wśród zaburzeń lękowych wyróżniamy:
ZABURZENIA LĘKOWE: ZABURZENIE LĘKOWE UOGÓLNIONE
Głównym kryterium rozpoznawania tego zaburzenia jest długotrwałe, bardzo trudne do kontrolowania zamartwianie się, które staje się samo w sobie problemem i prowadzi do cierpienia. Próby kontroli myśli w tym zaburzeniu nie przynoszą efektu co powoduje, że lęk staje się jeszcze większy.
Pacjenci z tym zaburzeniem skarżą się na ciągłe zmęczenie, napięcie mięśni, niepokój, trudności z koncentracją i ze snem. Dodatkowymi objawami są między innymi oznaki pobudzenia (odczucie bicia serca, pocenie się, drżenie i dygotanie, suchość w jamie ustnej), obawa utraty kontroli.
ZABURZENIA LĘKOWE: ZABURZENIE Z NAPADAMI PANIKI
Zaburzenie, w którym głównym tematem staje się obawa o swoje zdrowie lub nawet życie. Dzieje się tak z powodu objawów, które pacjent interpretuje katastroficznie, np.: kołatanie serca, duszności, zawroty głowy, itp. Osoby takie doznają bardzo silnego lęku, że umrą, będą miały zawał lub udar, zemdleją lub popadną w obłęd. Prowadzi to do unikania miejsc, gdzie wydaje się być duszno lub z których nie ma ucieczki.
Więcej informacji o tym zaburzeniu znajdziesz w osobno stworzonym do niego tagu (kliknij tutaj)
ZABURZENIA LĘKOWE: FOBIA SPOŁECZNA
To zaburzenie charakteryzuje się silnym lękiem przed oceną innych ludzi. Osoba z tym zaburzeniem unika sytuacji, w których mogłaby poczuć się wyśmiewana, gardzona, odrzucona lub skompromitowana, co doprowadza do ograniczenia codziennego funkcjonowania. Osoby dotknięte fobią społeczną unikają relacji z ludźmi, wystąpień publicznych, zwracania na siebie uwagi z obawy, że ktoś zauważy ich zaczerwienienie, drżenie rąk, że w stresującej sytuacji pojawi się potrzeba zwymiotowania lub nagła potrzeba oddania moczu lub stolca.
ZABURZENIA LĘKOWE: FOBIE SPECYFICZNE
Jest to doznawanie uporczywego, silnego lęku przed konkretnymi przedmiotami, sytuacjami lub zwierzętami. Przykładem mogą być lęki przed: krwią, zastrzykami, zamkniętymi przestrzeniami, myszami, pająkami i wiele innych. W przypadku fobii bodziec lękotwórczy nie jest zbyt niebezpieczny, jednak interpretowany jest jako ogromne zagrożenie. Fizjologiczna reakcja w kontakcie z takim bodźcem jest często bardzo silna, podobna do rzeczywistej sytuacji zagrożenia życia. Ludzie doświadczający lęku najczęściej są świadomi ich irracjonalności.
ZABURZENIA LĘKOWE: PTSD
Zespół stresu pourazowego (PTSD – Post Traumatic Stress Disorder) jest zaliczane do zaburzeń lękowych. Osoba dotknięta tym zaburzeniem doświadczyła traumatycznego wydarzenia, często związanego z bezpośrednim zagrożeniem życia lub utratą bliskich. Doświadcza ona ciągłego stanu pobudzenia, uporczywie unika bodźców, sytuacji, miejsc związanych ze zdarzeniem oraz wciąż na nowo przeżywa traumatyzujące wydarzenie (np. w postaci koszmarów nocnych, myśli lub wspomnień) innymi objawami mogą być obniżony nastrój i spadek zdolności koncentrowania się i zapamiętywania.
ZABURZENIA LĘKOWE: ZABURZENIA SOMATYZACYJNE
To zaburzenia, w których występuje ból, zaburzenia lub objawy somatyczne, których nie można wytłumaczyć żadnym schorzeniem. Osoby takie dostają informację od lekarzy, że ich objawów nie tłumaczy żadna choroba ani wyniki badań.. Do objawów najczęściej należą objawy żołądkowo – jelitowe, układu moczowego i rozrodczego, układu krążenia oraz objawy skórne.
ZABURZENIA LĘKOWE: ZABURZENIE HIPOCHONDRYCZNE
To zaburzenie polega na silnym przeświadczeniu i obawie, że jest się chorym pomimo braku adekwatnych dowodów i objawów tej choroby. Osoby te często diagnozują się, robią różne badania i dostają informację od lekarzy, że brak jest podstaw, by stwierdzić chorobę.
Jeśli chcesz skomentować i ten wpis możesz to zrobić na mojej stronie facebookowej strefa Introspekcji. Jeśli polubisz stronę, będziesz dostawać powiadomienia o wszystkich nowych wpisach na mojej stronie.
Drukuj / PDF
