Napady paniki to dosyć powszechne zaburzenie. Lęk zazwyczaj pojawia się szybko lub nieoczekiwanie i rośnie często do takiego stopnia, że osoba nią dotknięta może obawiać się utraty zmysłów lub nawet śmierci. Napady paniki mogą pojawiać się nawet kilka lub kilkanaście razy w ciągu dnia, co prowadzi do znacznej dezorganizacji życia.
Napady paniki w literaturze bywają różnie nazywane. Czasami zdarza się nazwa zespól lęku napadowego, napad lęki, atak paniki,nerwica lękowa, itp.
Napady paniki: objawy
Zaburzenia charakteryzuje się nagłym pojawieniem się lęku, któremu towarzyszą co najmniej cztery z poniższych objawów:
-drżenie
-palpitacje serca
-bóle w klatce piersiowej
-duszność
-uczucie braku tchu, uścisk w klatce piersiowej
-uczucie dławienia lub “guli w gardle”
-przyśpieszony oddech
-suchość w jamie ustnej
-pocenie się
-uderzenia gorąca i/lub zimna na przemian
-zawroty głowy
-derealizacja (poczucie nierealności otoczenia)
-depersonalizacja (poczucie nierealności, obcości wobec samego siebie, „jak gdybym nie był samym sobą”, „jak gdyby nie dotyczyło mnie to, co czuję”)
-uczucie drętwienia lub mrowienia w różnych częściach ciała, tzw. parestezje
-nudności
Napady paniki: dodatkowe kryteria
Napady paniki to zaburzenie, któremu towarzyszy bardzo często lęk przed nagłą śmiercią (np.:uduszeniem, zawałem, udarem) lub utratą kontroli (chorobą psychicznych, utratą zmysłów, niekontrolowaną ucieczką)
Aby zdiagnozować napady paniki należy wykluczyć inne czynniki, np. zatrucie kofeiną, inne zaburzenia psychiczne, zaburzenia funkcjonowania tarczycy, itd. Z tego powodu warto zgłosić się do psychiatry, który przed postawieniem diagnozy przeprowadzi dokładny wywiad i zleci odpowiednie badania.
W niektórych przypadkach napadom paniki towarzyszy mniej objawów i wtedy określa się je jako “napady o ograniczonych objawach” (limited symptom attacks). Najczęściej jednak napady paniki charakteryzują się większą ilością objawów.
Napady paniki może się pojawić:
-Spontanicznie – pojawiają się nieoczekiwanie, np. nocą
-Sytuacyjnie – pojawiają się w określonych sytuacjach takich jak przejazd windą, duszne pomieszczenia, środki komunikacji miejskiej. Takie napady mają charakter agorafobiczny (agorafobia to lęk przed sytuacją, z której ucieczka lub otrzymanie pomocy może wydawać się trudne lub kłopotliwe), a osoba dotknięta napadami paniki ma tendencję do unikania tych sytuacji.
Częstym zjawiskiem występującym w zaburzeniu z napadami paniki jest tzw. Lęk antycypacyjny – lęk przed wystąpieniem napadu paniki, który dodatkowo potęguje cierpienie pacjenta i który szerzej opiszę w innym wpisie.
Jeśli chciałbyś umówić się na wizytę (zakładka kontakt – kliknij tutaj)
Tutaj masz bardzo dobry film na YT zrobiony przez lekarza psychiatrę, który dodatkowo rozszerza ten temat.
Ten artykuł ma charakter wyłącznie edukacyjny i na jego podstawie nie można postawić diagnozy osobie bliskiej, a tym bardziej sobie. Jedyną osobą uprawnioną i kompetentną do postawienia takiego rozpoznania jest lekarz, najlepiej specjalista psychiatra. W toku diagnozy należy wykluczyć wiele innych rozpoznań, co jest procesem bardzo trudnym i wymaga wiedzy i doświadczenia. Jeśli uważasz, że Ciebie dotyczy taki problem – szukaj profesjonalnej pomocy.
Źródła:
- Wells, A. (2010), Terapia poznawcza zaburzeń lękowych. Praktyczny podręcznik i przewodnik po teorii., Kraków, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego
- Carson, R. C., Butcher, J. N., Mineka, S., (2002), Psychologia zaburzeń. Tom1, Gdańsk, Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
Drukuj / PDF
